Η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη για την κατάσταση στα Βαλκάνια‏

Τέλος στην προδοσία και στην ασχήμια. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της ακόμα και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά της εντολές της. Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος νέοι υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα. Μετά θα έρθει η σειρά των "ατάκτων" της Νότιας Αμερικής, ένας νέος θανάσιμος κίνδυνος πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας.Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο την "Μεγάλη Αλβανία" ξεκινώντας από το Κόσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες UCK.Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για την χώρα μας, μερικοί "επιστήμονες" επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της "Μεγάλης Αλβανίας" την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα με την δικαιολογία ότι ανήκει στην Αλβανική Τσαμουριά απ' όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Έλληνες. [b]Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανόφωνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη. [/b]Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας, με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και την Μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία. Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των ΗΠΑ και γι' αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία. Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως, τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση της φιλοαλβανικής τακτικής οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση. Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία τη Σερβία αλλά και την Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Έτσι γυρίζοντας σε 'μας τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική.Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από τις όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες και αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους και γι' αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο.Εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από εδώ και στο εξής θα ήμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους, όμως αφού το παιχνίδι είναι έτσι και αλλιώς για εμάς χαμένο τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά.Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς και εμείς.Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μας μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας, γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της Διεθνούς Κοινότητας του ΟΗΕ δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας, και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω την μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ήπειρο. Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας υβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.Ας κλείσουμε τα σύνορα ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους. Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες. Και θα παραμείνουμε Έλληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
Μίκης Θεοδωράκης

Το μανιφέστο των blogs

Ξεκινώ με τον ορισμό της λέξης που πρόσφατα έχει ξαναέρθει στην επιφάνεια και επανεξετάζεται αν και -με αρκετό κόπο- χρόνια τώρα δήθεν έχουμε κατοχυρώσει νομικά: Λογοκρισία ονομάζουμε τον έλεγχο του λόγου και άλλων μορφών ανθρώπινης έκφρασης. Η λογοκρισία πηγάζει συνήθως από τη θέληση των κυβερνόντων (και όχι μόνο) να ασκούν έλεγχο στην κοινωνία.
Δηλώνω ότι θέλω να γράψω αυτά που πιστεύω (και ας έχω άδικο) με τον κωδικό Angelina γιατί το όνομα αυτό λέει κάτι σε μένα. Πιστεύω οτι είμαστε αυτά που λέμε, πιστεύουμε, κάνουμε, βιώνουμε. Δεν είμαστε ένα όνομα. Είμαστε περισσότερο ένας κωδικός. Μια διεύθυνση στο ιντερνετ. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να με κρίνει και μπορώ να κρίνω τους πάντες όπως εκτιμώ εγώ με βάση τις δικές μου αρχές. Ότι κάνουμε έχει κάποιο αντίκτυπο και σχολιάζεται θετικά ή αρνητικά. Εάν καταφέρουμε να κρατήσουμε ένα επίπεδο κανένας δεν έχει δικαίωμα να μου πει τι μπορώ και τι δεν μπορώ να λέω.
Και τώρα το μανιφέστο:
Οι παρακάτω 9 θέσεις είναι μια προσπάθεια να διαδοθεί η ιδέα του τι πραγματικά είναι ένα blog, με τελικούς αποδέκτες όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και την Πολιτεία και τα Media.
1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.
2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.
3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.
4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.
5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.
6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.
7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.
8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.
9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger

ΥΓ. Μήπως θα έπρεπε οι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, και εισαγγελείς να ασχολούνται με το όνομα «Μακεδονία», της Μακεδονίας ΜΑΣ ρε, πριν περάσει ο καιρός και αρχίσουν σλάβικες φυλές να μου ζητάνε διαβατήριο για να πάω στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη (γιατί πολύ φοβάμαι οτι εκεί θα φτάσουμε) αντί με το εάν μπορούμε να γράφουμε ότι θέλουμε στα blogs? Ο κόσμος όλος παίζει παιχνίδια στην πλάτη μας και αυτοί παίζουν με ….μας.

Απώλεια κακοκαιρίας

Μπορεί να φαίνεται γελοίο, αστείο ή μελό μέσα στα τόσα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλοι μας αλλά για μένα ήταν τεράστια απώλεια. Πνευμονία. Και εγώ φοβόμουνα τα αυτοκίνητα ένα χρόνο τώρα. Bon voyage!

Καλή τύχη κύριε Gorsky

Στις 20 Ιουλίου του 1969, ως κυβερνήτης της σεληνακάτου του Apollo 11, ο Neil Armstrong ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε πόδι στο φεγγάρι. Οι πρώτεςτου λέξεις αφού έκανε τον πρώτο του περίπατο στη Σελήνη ήταν: "Αυτό είναιένα μικρό βήμα για μένα, είναι όμως ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα".Οι λέξεις αυτές, μεταδόθηκαν μέσω τηλεόρασης στη Γη και τις λέξεις αυτέςάκουσαν εκατομμύρια κόσμου. Μόλις πριν ξαναμπεί όμως στη σεληνάκατο, έκανετην εξής αινιγματική παρατήρηση:"Καλή τύχη κύριε Gorsky".Πολλοί από τη NASA θεώρησαν ότι ήταν μια τυπική παρατήρηση, που απευθυνότανσε κάποιο Ρώσο κοσμοναύτη. Όμως, μετά από έλεγχο που έκαναν, δε βρήκανκανέναν Gorsky ούτε στα Ρώσικα ούτε στα Αμερικάνικα διαστημικά προγράμματα.Και όπως πέρναγαν τα χρόνια, όλο και περισσότεροι απορούσαν για το νόημα τηςφράσης "Καλή τύχη κύριε Gorsky". Ο Armstrong δεν απαντούσε, ποτέ, μόνοχαμογελούσε...Στις 5 Ιουλίου του 1995, στο Tamba Bay της Florida, κατά τη διάρκεια μιαςσυνέντευξης Τύπου, ένας δημοσιογράφος του ξανάκανε την ίδια εκείνη ερώτηση,που 26 χρόνια ως τότε βασάνιζε τον κόσμο. Και ο Neil Armstrong, είπε ότι θατην απαντούσε, μια και ο κύριος Gorsky είχε πεθάνει, οπότε πλέον δεν υπήρχεπρόβλημα:"To 1938, όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, έπαιζα μπάσκετ με ένα φιλαράκιστην αυλή. Ο φίλος μου χτύπησε με δύναμη τη μπάλα, και η μπάλα προσγειώθηκεστην αυλή του γείτονα δίπλα στο παράθυρο της κρεβατοκάμαρας. Οι γείτονεςήταν ο κύριος και η κυρία Gorsky. Όπως πήγαμε να μαζέψουμε τη μπάλα, άκουσατην κυρία Gorsky να φωνάζει στον κύριο Gorsky:"Στοματικό;;;; Θα σου κάνω στοματικό όταν το κωλόπαιδο από δίπλα ανέβει στοφεγγάρι!!"

ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ-ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Κλείστε την τηλεόραση!
Για μια μέρα, έστω.
Δείξτε τους την δύναμη του κοινού.
Μην τους δώσετε άλλο το δικαίωμα της χειραγώγησής μας.Ζητάμε ανεξάρτητη και αντικειμενική πληροφόρηση, έγκαιρη, έγκυρη και σοβαρή ενημέρωση, χωρίς ροζ και κίτρινες αποχρώσεις.
Λέμε όχι:Στην παραπληροφόρηση της διαπλοκής.Στα χειραγωγούμενα ΜΜΕ.Στην συγκάλυψη των σοβαρών θεμάτων.Στις εκπομπές – σκουπίδια χάριν τηλεθέασης.Στα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων.
Απαιτούμε σεβασμό και ποιότητα.Κλείνουμε την τηλεόραση στις 11 Φεβρουαρίου.Όλοι μας!

Το γκρίζο εκπαιδευτικό τοπίο δεν αλλάζει με ευχές. Χρειάζονται έργα (του Κ.Θεριανού)

Ο υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης εξήγγειλε τη δημιουργία 1233 νέων σχολείων μέχρι το 2010 με «βιοκλιματικές εγκαταστάσεις και σύγχρονο εξοπλισμό». Αποκάλεσε δε αυτό το νέο κτηριακό σχέδιο «έξυπνο σχολείο». Όμως, η πραγματικότητα προκαλεί επιφυλάξεις σε όσα ακούγονται. Διότι, λίγες μέρες πριν τις εξαγγελίες του υπουργού για τα «έξυπνα σχολεία» ψηφίστηκε στη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2008, που προβλέπει μείωση των δαπανών για την παιδεία στο 3,09% του ΑΕΠ, έναντι 3,41% του 2004. Θέτουμε ως μέτρο σύγκρισης το 2004 όχι για να συγκρίνουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες ακολούθησαν επίσης πολιτική υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης, αλλά για να συγκρίνουμε την κυβέρνηση με τον …εαυτό της, καθώς το Μάρτιο του 2004 υποσχέθηκε ότι μετά από τέσσερα χρόνια (δηλαδή φέτος) οι εκπαιδευτικές δαπάνες θα έφθαναν το 5% του ΑΕΠ. Κάτι που δεν έγινε και η Ελλάδα βρίσκεται στην 25η θέση στις εκπαιδευτικές δαπάνες, στην Ευρώπη των «27». Η σχολική χρονιά ξεκίνησε με απώλεια 15.000 διδακτικών ωρών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, λόγω ελλείψεων σε διδακτικό προσωπικό. Οι ιδιωτικές δαπάνες των νοικοκυριών για εκπαιδευτικές υπηρεσίες το 2007 άγγιξαν τα 4,2 δισ. ευρώ. Οι ξένες γλώσσες και οι καλλιτεχνικές /αθλητικές δραστηριότητες των μαθητών έχουν εγκαταλειφθεί ουσιαστικά στα χέρια του ιδιωτικού τομέα. Η πρόσφατη έρευνα της ΓΣΕΕ κατέδειξε το μέγεθος των κοινωνικών και εκπαιδευτικών ανισοτήτων στη χώρα μας. Ανάμεσα στα πολλά πολύτιμα ευρήματα της έρευνας είναι συγκλονιστικό το ότι περίπου το 60% του φτωχού πληθυσμού της χώρας μας δεν έχει κατορθώσει να φοιτήσει στο λύκειο!!! Το 40% περίπου των σχολικών κτηρίων είναι «υπέργηρα» ενώ στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης έχουμε σε μεγάλη έκταση το φαινόμενο της διπλοβάρδιας. Η προσπάθεια αντιμετώπισης του προβλήματος μέσα από τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αφενός θα εκτοξεύσει το κόστος κατασκευής των κτηρίων σε μεγάλο ύψος και αφετέρου θα εισάγει την ωμή «επιχειρηματική κουλτούρα» στο χώρο του σχολείου, το οποίο θα λειτουργεί ως γκαράζ ή καφετέρια προκειμένου να ανταποκριθεί στα λειτουργικά του έξοδα και να έχει κέρδος η ιδιωτική επιχείρηση που το κατασκεύασε. Το γκρίζο εκπαιδευτικό τοπίο δεν αλλάζει ούτε με την ανάθεση της κατασκευής σχολικών κτηρίων στον ιδιωτικό τομέα, ούτε με τις νέες ονοματοθεσίες των σχολείων, που σε αρκετές περιπτώσεις θα θυμίζουν τους «λερούς, ασήμαντους δρόμους με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματα τους» της Πρέβεζας του Καρυωτάκη. Κοντολογίς, δεν αλλάζει μόνο με εξαγγελίες και χωρίς γενναία χρηματοδότηση της δημόσιας εκπαίδευσης. Όλοι θέλουμε τα «έξυπνα» σχολεία. Αρκεί να μην είναι «εικονικά»!!!

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ...ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΑΛΛΑ...............

Για Θεσσαλονικεις!!!
You know you 're from Thessaloniki when...
You start your day with 'bougatsa' and chocolate milk.
It takes you 5 hours to drink one so-called 'instant' coffee.
You go out in the evenings even on weekdays, and it 's unthinkable to miss Saturday night out. You end your evening out with a 'patsas'.
On your birthday you get a 'bougatsa' with little candles on.
January 1st is the day of the 'bougatsa with the coin inside'.
You know the secret ingredient of 'taouk yoksou' but you won't tell your Athenian friends until after they 've tried.
Every word with the letter L inside betrays your origin: «Χαλλλαρά, φιλλλλαράκι»...
You experience mood swings depending on the performance of Aris, PAOK, and Iraklis.
You often have arguments with southerners regarding the use of genitive or accusative for the indirect object of some verbs. «Θα σε κανώ κεφτέδες, βρε»! (Actually, in ancient Greek you would use two accusatives for this one: It 's «ποιῶ τινά τί», so STFU.)
Athens is a country north of Libya.
The Metro is a legend for you, much like the bridge of Arta.
You know the difference between a 'souvlaki' and a 'kalamaki'.
Similarly, you know what a «γύρος-λαγάνα με πάπρικα-μπούκοβο» is.
You never have to set an appointment place when you 're about to meet some friends. You know it's Kamara.
'Frappé' coffee is an ancient-Greek-Orthodox invention that the rest of the world should be grateful for.
You find it difficult to live in a place where the horizon isn't met by the sea.
Your affirmative is «ναι για»!
Your negative is «γιοκ».
You think that you live in the most beautiful city in the world.
You think that the best beaches on Earth are in Chalkidiki .
You can always appreciate the joy of having a drink on a night out with some dear, old and true friends that never let you down and never forget you, no matter what place life has thrown you to.
The people you talk to look at you straight in the eyes.
You are sure that you have seen the most beautiful sunset from the port of your city.
You walk by the sea near the White Tower holding hands with your loved one.
You start off to the university in the morning but instead of that you end up in a café with your friends.
You end your statments with 'afou': «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αφού»!
You know that the expression 'klain main' ain't German.
You are able to walk through the streets of Athonos in less than 60 seconds, while the rest of the suckers won't go past the restaurant owners.
During all times of day, you always find a 'moment' for a cup of coffee.
Your day starts with your morning cup of coffee (always at noon), then for a little ouzo in Athonos, then ouzo becomes shots in some bar, then you end up at the 'bouzoukia', and finally you buy bougatsa and milk and go to bed in the morning.
It takes your girlfriend about two hours to dress up and put on some make up just to go out and get a newspaper.
Everything with a triangular shape is edible, as long as it's from 'Elenidis' (σ.σ . τρίγωνα Πανοράματος ;)
Dinner reservations are always made after 10 pm.Words like 'demek' and 'kagouras' are part of your verbal arsenal.
You write 'Thessaloniki' with double S but pronounce it with double L.
You know that there are bougatsa fillings other than custard.
It's more likely that you 're looking for a taxi ride at 4 am rather than midnight.
You insist on calling the streets 'Antheon' and 'Nea Egnatia' instead of 'Papandreou' and 'Karamanli'.
You set up an appointment with your friends at 8 pm and the first one arrives at 8:30.
Just to be on the safe side, you double-check if PAOK, Aris or Iraklis are playing before getting into the city traffic.
You go to any restaurant and expect the desserts and fruit to be free of charge.
Alternatively, breakfast is a koulouri from the guy on the corner of Tsimiski & Aristotelous.