Με τι να ασχοληθώ?

Έχουμε πάρα πολλά θέματα στην επικαιρότητα. Οι φυλακισμένοι, οι παππάδες και τα χρήματα, οι παππάδες και το μάθημα των θρησκευτικών.. με το μόνο που δεν ασχολούνται οι παππάδες είναι με τους φυλακισμένους. Περίεργο δεν είναι? Ποια είπαμε πως είναι η …αρμοδιότητα τους? Έχουμε μπερδέψει λίγο τους ρόλους. Τέλος πάντων. Δεν θα ασχοληθώ σήμερα με αυτά τα σοβαρά θέματα. Άλλη μέρα. Εξάλλου σε όποιο μπλογκ και να μπήκα για αυτά διάβασα. Ας ασχοληθώ λοιπόν με κάτι διαφορετικό. Τζέρεμι Κλάρκσον, κυρίες και κύριοι. Ένα όνομα, μια ιστορία.
Όλοι όσοι με γνωρίζου ξέρουν ότι μόνο εθνικίστρια δεν είμαι. Συχνά με κατηγορούν για αντι-πατριώτισσα κιόλας. Δίνω δικαιώματα βέβαια. Δεν με ενδιαφέρει εάν οι αλβανοί μαθητές θα σηκώσουν τη σημαία μας, πιστεύω ότι δεν ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου (πολλές άλλες χώρες έχουν τρομερή φυσική ομορφιά. Η δική μας είναι ευτυχώς μια απο αυτές), πιστεύω ότι οι νεοέλληνες δεν έχουν κάνει κάτι για να αξίζουν να λένε ότι είναι απόγονοι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, αρνούμαι να συνδέσω την Σουηδία με τις αυτοκτονίες αντί με την σαφώς καλύτερη ποιότητα ζωής, κτλ, κτλ.

Αρνούμαι όμως ότι η Ελλάδα είναι τουαλέτα, οι Ελληνίδες έχουν μουστάκι, οι τσολιάδες είναι γκέι και οι Έλληνες περιμένουν τις όμορφες Αγγλίδες κάθε καλοκαίρι για να πάνε επιτέλους με πραγματική γυναίκα. Συγγνώμη!!!!
Δεν έκανα ποτέ αποτρίχωση στο μουστάκι. Η Ελλάδα είναι μια από τις όμορφες χώρες. Οι Εύζωνοι φοράνε στολή και συνήθως είναι (πέρα από το όταν παίζει το μέσον) οι πιο λεβέντες άντρες μας. Οι αγγλίδες εξόν κάποιων ελάχιστων περιπτώσεων είναι για τα μπάζα. (5 χρόνια στο Λονδίνο-Μπράιτον-Γκριμσμπι πιστεύω είναι αρκετά για να έχω το δικαίωμα να κρίνω). Οι έλληνες δεν περιμένουν να έρθει το γκρουπ για να πάνε με γυναίκα. Περιμένουν τις τουρίστριες για να τους «προσφέρουν» υπηρεσίες. (τώρα θα είναι ταβερνιάρης για να φάνε, θα είναι μπάρμαν για να πιούνε, θα είναι άντρας για να ξε-χαρμανιάσουν…ότι χρειάζεται).
Η απάντησή μου στον κύριο Κλάρκσον (που απλά επειδή βαριέμαι του απαντώ και όχι γιατί με νοιάζει η άποψη του. Ευτυχώς είμαι λίγο πιο σκληροτράχηλη σε αυτά) είναι οι παρακάτω φωτο….

ΟΜΟΡΦΗ ΑΓΓΛΙΔΑ ΧΩΡΙΣ ΜΟΥΣΤΑΚΙ

ΟΜΟΡΦΟΙ ΑΓΓΛΟΙ ΤΑ ΠΙΝΟΥΝ

ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΦΟΥΣΤΑ" ΤΟΥ?

ΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ...ΜΗ-ΑΝΤΡΑΣ? Ε? Ε? Ε?

ΟΛΑ ΣΕ ΕΝΑ

Α. Ο μικρός μας μεγάλωσε. Τα πρώτα του γενέθλια είχε στις 2 Νοεμβρίου. Πέρασε κιόλας ένας χρόνος με απίστευτο γέλιο (όλη την ώρα γελάει) αλλά και κλάμα (τα βγάλαμε τα δοντάκια μας, επιτέλους). Εβαλε λοιπόν τα καλά του, βάλαμε κι εμείς τα δικά μας (σιγά που δε θα ήμουνα και εγώ εκεί, νονά και θεία μαζί) και σβήσαμε το κεράκι.
Ο παίδαρος που τον κρατάει αγκαλιά είναι ο μεγάλος αδερφός που επίσης μεγαλώνει γρήγορα (φτάσαμε τα 6), ομορφαίνει (συμφωνούμε όλοι, έτσι?) μορφώνεται (1η Δημοτικού, αγγλικά και μουσική, παρακαλώ) γυμνάζεται (3 φορές την εβδομάδα προπόνηση ποδόσφαιρο) και το κυριότερο ....αγαπάει όλο τον κόσμο.
Φοβερά παιδάκια. Καμία σχέση με την αδερφή μου (μεταξύ μας).

Β. Είπα να κάνω καμιά ζωγραφιά μια που κάθε μεσημέρι βλέπω το Bob Ross και ζήλεψα. Αυτή είναι η τρίτη βέβαια. Οι δύο πρώτες είναι όχι απλά χάλια, είναι.......πολύ χάλια. Για αυτή όμως είμαι λίγο περήφανη. Φαίνεται τουλάχιστο οτι είναι λουλούδια. Δε φαίνεται? Ε????????

ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑΝ - ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ - ΤΑ ΑΝΑΡΤΩ

ΓΚΌΛΦΩ FOREVER

Έχω τρεχάματα με διάφορα project που έχω αναλάβει (ή συμμετέχω) φέτος. Το πρώτο σας το ανέφερα (COMENIUS-Ισπανοί) το δεύτερο που με απασχολεί αυτές τις μέρες -και τις επόμενες και τις μεθεπόμενες γιατί έχω αποφασίσει να πάει πάρα πάρα πολύ καλά- είναι η θεατρικά ομάδα του Γενικού Λυκείου Σάμου. Φέτος θα ανεβάσουμε την περίφημη (για μένα) παρωδία του Ντίνου Σπυρόπουλου ΓΚΟΛΦΩ FOREVER. Είναι παρωδία, έχει μουσική καταπληκτική και χορό, γέλιο και πανέξυπνες ατάκες. Τα παιδιά έχουν τρελαθεί. Οι ιδέες που κατεβάζουν και ο τρόπος που συμμετέχουν είναι πραγματικά συγκινητικός. (Α, όλα κι όλα, μπορεί να κάνουμε καταλήψεις για ψύλλου πήδημα (γιατί για μένα τα αιτήματα ήταν αστεία) αλλά στο θέατρο τα δίνουν όλα).

Έχουμε κάποια παιδιά που είναι μοναδικοί για τους ρόλους και θα ανεβάσουν την παράσταση, μουσικούς που γράφουν ή παίζουν την μουσική και παιδιά που ήδη ασχολούνται με τα σκηνικά Το μόνο που μας λείπει είναι παιδιά που ΔΕΝ έχουν το ψώνιο να ανέβουν στη σκηνή και θα βοηθήσουν στα φώτα και τον ήχο αλλά κάτι θα κάνουμε και για αυτό.

Ελπίζουμε όλα να πάνε καλά και να ταξιδέψουμε και μέχρι την Αθήνα για τον τελικό.

ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ....

COMENIUS 2008-9

Πάντα υπάρχει λόγος που εξαφανίζομαι. Αυτή τη φορά ήταν οι Ισπανοί. Ήρθαν 12 μαθητές και 3 καθηγητές από ένα σχολείο του Τολέδο της Ισπανίας για 14 ημέρες και τους φιλοξένησαν μαθητές του Πυθαγόρειου Γενικού Λυκείου Σάμου. Τρεις καθηγήτριες (μια από αυτές και εγώ) είμαστε υπεύθυνες για το πρόγραμμα.

12 ημέρες (από 15-10 μέχρι 27-10) πεθάναμε στο ξενύχτι και την κούραση. γυρίσαμε όλο το νησί. Ηραίο, Πυθαγόρειο, Καρλόβασι, Βουρλιώτες, μουσεία, εκκλησίες κτλ, κτλ. Τα παιδιά (και οι καθηγητές τους) βέβαια έδειξαν να πέρασαν καλά. Το πρόγραμμα ξεκινά από την επόμενη βδομάδα. Η δική μας επίσκεψη στην Ισπανία θα γίνει μάλλον τον Σεπτέμβριο του 2009.

Το θέμα του προγράμματος είναι η μετανάστευση και πώς επηρεάζει την το εκπαιδευτικό σύστημα.

Γενικά σχόλια:

• Ισπανοί - Έλληνες όσον αφορά τη γνώση της Αγγλικής Γλώσσας 0-1
• Ισπανοί - Έλληνες όσον αφορά την κατανάλωση αλκοόλ 1-0
• Ισπανοί - Έλληνες όσον αφορά το κέφι 1 - 1