ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!!

ΠΑΣΧΑ 2009

Back to Samos!!!
Ε, καλά ήταν. Αρκετές μέρες. Ξεφύγαμε από την καθημερινότητά μας. Από τον Αύγουστο είχα κλείσει θέσεις με την απευθείας πτήση για Θεσσαλονίκη και πίσω. Το απευθείας βέβαια μια κουβέντα είναι. Όταν ξεκινάς χαράματα και περνάς από τρία νησιά για να φτάσεις στον προορισμό σου…εγώ ξέρω ότι αυτό το λένε ταλαιπωρία. Δυστυχώς όμως οι πτήσεις είναι λίγες και ότι βρίσκουμε το κρατάμε.
Φτάσαμε λοιπόν στη Θεσσαλονίκη. Όμορφη πόλη με αρκετή κίνηση αλλά…όχι το Πάσχα. Απόλαυση το κέντρο της πόλης. Μας έκανε και καλές μέρες…Φανταστικά! Κόσμος, ήλιος, καφές (φραπεδούμπα), μαγαζιά (αναστέναξε η κάρτα μου). Όλη την Μεγάλη Βδομάδα, τη βδομάδα της εγκράτειας, εγώ ξεσκίστηκα στα ψώνια και τα μεζεδάκια στην Άθωνος. Κάναμε πολλά σχέδια για το ποιες παραστάσεις θα παρακολουθούσαμε, ποιες ταινίες θα βλέπαμε και σε ποιες συναυλίες θα πηγαίναμε. Τελικά, τίποτα από όλα αυτά δεν κάναμε. (Μία ταινία είδαμε, αλλά δεν μπορεί να μετρήσει γιατί ήταν σαν να την είχαμε ξαναδεί, ο Νίκολας Κέιτζ για μια ακόμη φορά προσπάθησε να σώσει τον πλανήτη μας.) Όλα στο χαλαρό. (Δεν θέλω αστειάκια για τους Θεσσαλονικιούς).
Μεγάλο Σάββατο, ένα ολόκληρο σόι μεταφέρθηκε στο Καπνόφυτο Παρανεστίου στη Δράμα. Πρέπει να είναι μοναδικό αυτό το Ελληνικό συνήθειο να προσπαθούμε τις γιορτές να χωρέσουμε 200 άτομα σε ένα σπίτι μόνο και μόνο για να είμαστε μαζί στο γιορτινό τραπέζι, που ούτως ή άλλως, δεν χωράμε να καθίσουμε όλοι. Το λατρεύω αυτό το στρίμωγμα βέβαια. Τέσσερα ζευγάρια, δύο παιδιά και μια γιαγιά σε ένα σπίτι. Ακόμη και να ψιθυρίζαμε ακουγόμασταν στο δίπλα χωριό...να μη πω για το ροχαλητό..
Η Ανάσταση έγινε στις 10 το βράδυ. Εμάς άκουσε ο παπάς στο παραδίπλα χωριό και σηκώθηκε να ντυθεί για να πάει και αυτός στην εκκλησία. Το ότι τελειώσαμε νωρίς σημαίνει ότι φάγαμε και νωρίς, κοιμηθήκαμε νωρίς και ξυπνήσαμε νωρίς για να σουβλίσουμε. Μπορεί να μην έχω φάει ποτέ κατσίκι αλλά Πάσχα χωρίς σουβλιστό κατσίκι δεν μπορώ να το ευχαριστηθώ.
Την Τρίτη νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για Ιωάννινα. Μια εκδρομή έπρεπε να την κάνουμε. Απίστευτη πόλη. Ο τρόπος που συνδυάζει την ηρεμία με την πολυκοσμία είναι πιστεύω μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα. Ο κόσμος ευγενικός, η πόλη πεντακάθαρη, το φαγητό άφθονο. Ο δρόμος γύρω από το κάστρο είναι πλέον ένας από τους αγαπημένους μου δρόμους. Την Τετάρτη πήγαμε μια βόλτα από την Δωδώνη για να δούμε το αρχαίο θέατρο και μετά πίσω για να πάμε στο νησάκι των Ιωαννίνων. Πέμπτη ξεκινήσαμε για Θεσσαλονίκη αλλά κάναμε μια ωραιότατη τεράστια παράκαμψη για να δούμε όσα περισσότερα γεφύρια προλαβαίναμε. Πανέμορφα τα Ζαγοροχώρια και ειδικά τα γραφικά πέτρινα γεφύρια. Μπορεί να έχασα πάνω κάτω δέκα χρόνια από τη ζωή μου για να ανέβω και να τα περπατήσω (φοβία με τα ύψη) αλλά άξιζε τον κόπο.
Παρασκευή -γιατί εάν δεν έχεις κοιμηθεί, δεν αλλάζει η μέρα- πήραμε τα πραγματάκια μας (30 κιλά υπέρβαρο) και Σάββατο πρωί ήρθαμε με την απευθείας πτήση στη Σάμο (μέσω Λήμνου και Μυτιλήνης).
Άντε και του χρόνου!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!

Οι διακοπές μας ξεκινάνε αύριο οπότε....Καλό Πάσχα!

Ναξος 4-7/4/2009

Η εκδρομή τελείωσε. Οι μαθητές επέστρεψαν στα σπίτια τους σώοι αλλά οχι τελείως υγιείς. Φωνή δεν βγαίνει εύκολα. Η συνεννόηση γίνεται τις περισσότερες φορές με άναρθρες κραυγές. Πολλά που ακολούθησαν το γνωστό...μπρος στα κάλλη τι είναι ...το κρύο, τώρα πληρώνουν τα σπασμένα. Ο καιρός δεν μας βοήθησε και τόσο αλλά εμέις ...δυνατοί. Και τον γύρο του νησιού κάναμε, και βόλτα στην παλιά πόλη, και φωτογραφίες στην Πορτάρα βγήκαμε, και την διαφήμιση του νησιού στο δημαρχείο της Νάξου κάναμε, και το βράδυ χορέψαμε μέχρι τελικής πτώσεως.

Το νησί είναι πανέμορφο. Το πράσινο της Νάξου ήταν μία μεγάλη έκπληξη για μένα. Έντονα χρώματα, λουλούδια παντού. Καθαρή πόλη με μοναδική διακόσμηση στα μαγαζιά. Παραμυθονήσι, πραγματικό. Οι περισσότερες καφετέριες για μένα ήταν και ένα αξιοθέατο. Τίποτα μεγάλο, απλά κουκλίστικα, καθαρά και ήρεμα. Για έναν άνθρωπο που δεν διακρίνεται για την ευαισθησία του και για τον ρομαντισμό του να εντυπωσιαστεί από κάτι τόσο απλό...είναι σημαντικό. Το δεκάρι όμως για μένα το αξίζει η ευγένεια του κόσμου στο νησί. Μπορεί να είχαν όλα τα χαρακτηριστικά του τουριστικού τόπου (δεν χρειάζεται να τα αναφέρω, όλοι φαντάζεστε τι) αλλά τουλάχιστο φέρθηκαν με ευγένεια 100 παιδιά και σε όλα μιλούσαν ευγενικά. Στο ξενοδοχείο, στα μαγαζιά, στα περίπτερα, παντού. Δεν μπορεί να μην εκνευρίστηκε κανένας με την φασαρία και τις φωνές. Κανένας όμως δεν το έδειξε. Στο καράβι ένιωσαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας αλλά στο νησί ήταν ενήλικες πελάτες. Επί τρεις ώρες στο ξενοδοχείο εγώ κυνηγούσα τους 30 που έπαιζαν μπουγέλο και η ξενοδόχος έλεγε να τους αφήσω να το ευχαριστηθούν τώρα που είναι παιδιά. (Προσωπικά λυπάμαι τις καθαρίστριες)

Τα παιδάκια μας τώρα... άριστα με τόνο. Ηδη ξέχασα για πιο λόγο με εκνεύρισαν μερικές φορές. Το μόνο που μου έχει μένει είναι τα παιδιά να χορεύουν και να τραγουδάνε, να γελάνε και να φωνάζουν "κυριούλα" μέσα στον κόσμο. Να μιλά ο ξεναγός και να έχουν ένα έξυπνο σχόλιο για τα πάντα. Μόλις λίγες ώρες έχουν περάσει και νιώθω μόνη. Πρώτα από όλα, κοιμήθηκα. Κανένας δεν χτύπησε την πόρτα για να μου ζητήσει να του στρώσω την κουκούλα, να με ρωτήσει εάν έχω μπατονέτες ή να πειραματιστεί πάνω μου στο μακιγιάζ και την κομμωτική. Κανένας δεν μου έκανε καντάδα σήμερα. Κανένα από τα κοριτσάκια μου δεν ήρθε να μου γκρινιάξει για τον πονόλαιμο, το ζεστό νερό που δεν τρέχει ή για την τάδε που έκανε γκριμάτσα. Κανένα από τα παλικάρια μου δεν πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει εάν είμαι καλά (γνωρίζοντας οτι ήταν το μοναδικό δίωρο που είχα για ξεκούραση και κατά πάσα πιθανότητα θα κοιμόμουν). Τώρα που ξεκουράστηκα..θέλω πάλι Νάξο!!!

Νάξος 4/4 - 7/4

Αυτή τη στιγμή απουσιάζω, αφήστε το μήνυμά σας και θα επικοινωνήσω μαζί σας όταν επιστρέψω.

Με καλή παρέα, 97 μαθητές της Β' τάξης Λυκείου και 4 συναδέλφους. Καλά να περάσουμε και με το καλό να γυρίσουμε (σώοι).

ΠΑΛΙΟ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟ!!!